بسم الله الرحمن الرحیم
برای اثبات این‌که سادات به عنوان یک «قوم» و نه یک «طبقه اجتماعی» در حداقل چند صد سال اخیر تثبیت و از همین آدرس و مجرا در معادلات کلان سیاسی شریک بودند، اسناد و شواهد زیاد تاریخی ارائه و نشر شد. در سه دهه اخیر امّا ناباورانه، سادات از جایگاه یک قوم، به صد دلیل درون و برون قومی، سقوط کرد. «پرت شدنِ» سادات به پائین و تقسیم قدرت و منابع به تیکه‌داران چهار قوم به قوم نبودن ما در افکار عمومی، کمک زیادی کرد. بعدها جوانان سادات به این اندیشیدند که چرا قوم‌شان از معادلات سیاسی کنار زده شد و حتّی جریان تحمیلِ هویت های پوشالی و جعلی بر آن‌ها استارت خورده است؟!
آهسته‌آهسته این جریان شکل گرفت که در سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۸ اوج خود را تجربه کرد. جریانی که نگذاشت «هضم هویت سادات» و «تحمیل هویت جعلی یکی از اقوام چهارگانه» به بار بنشیند. این جریان را می‌توانیم مبارزین «احیایِ هویت» یا جریان «علیه حذف» نام گذاشت. طبق معمول، اشرف غنی در جریان سخنرانی خود در مراسمی که در آن از سادات دعوت شده بود، اشتباه بزرگی کرد؛ او گفت: سادات به عنوان قوم شناخته می‌شود…
در حالیکه سادات قوم بود. اصلا اضافه شدن آن به دیتابیس طبق حکم ستره محکمه کشور پس از تفسیر واژه «سایر اقوام» در ماده ۴ قانون اساسی بود. و الی نه قوم ساختن و نه قوم اعلام کردن سادات از صلاحیت رئیس جمهور است و نه به این آسانی صورت می‌گیرد!
بناً، 24 حوت، نه روز استقلال بلکه روز احیای هویت است. به بار نشستن مبارزه احیأگری و ایستادن علیه حذف و کتمان است. یادآور بسیج عمومی سادات است. سمبل و نماد است؛ سمبل ایستادگی و نماد عدالت برای همه!
24 حوت 1397 یک نقطه عطف در تاریخ معاصر افغانستان است. روزی که سادات افغانستان که حیثیت حلقه وصل اقوام کشور را دارد، در کنار چهارده قوم دیگر وارد گفتمان دولت – ملت سازی شد و نقش فعال تر و سنگین تری را بر دوش گرفت. این روز برای اقوام ساکن افغانستان و دولت کنونی یک دستاورد است. در سایه برادری اقوام و شهروند محوری حکومت افغانستان، یک گروه اجتماعی با هویت جمعی، سیاسی و تاریخی خود وارد حلقه بزرگ اقوام افغانستان گردید و بر استحکام شیرازه وحدت ملی افزوده شد.
در 24 حوت 1397 فرزندان افغانستان به تعهدی که در طول تاریخ داده اند و عهدی که در روزهای دشوار با هم بسته اند، مهر تایید زدند و با حمایت از قوم سادات نشان دادند که به برادری و برابری باور دارند و برای رسیدن به بالاترین نقطه آن کوشش خواهند کرد.
مردم با سپاس و قدرشناس افغانستان نشان دادند که به نقش اصلاح گرایانه و میانجی گرایانه سادات در درازای تاریخ کشور و جهان اسلام آگاهی دارند و ناصر خسرو بلخی را به خوبی می شناسند و به نقش اصلاحی او ارج می نهند و به سید جمال الدین افغان و مبارزات آزادی طلبانه او عشق می ورزند. به مبارزات برابری خواهانه علامه شهید مصباح سنگلاخی و علامه شهید سید اسماعیل بلخی آگاه و متعهد هستند و به نقش میانجی گرایانه انوری بزرگ و کاظمی بزرگ و پیر سید احمد گیلانی واقف اند و تک تک این بزرگواران را به خاطر دارند.
24 حوت 1397 روز سپاسگذاری مردم افغانستان از میرغلام محمد غبار و میرمحمد صدیق فرهنگ و سید قاسم رشتیا و سید شمس الدین مجروح بود. مردانی که روزگاری برای بهبود وضعیت وطن و وطنداران از هیچ کوششی دریغ نکردند و برای تغییر در جامعه و بهسازی وضعیت مردم تلاش های وافری به خرج دادند.
24 حوت روز همدلی مردم افغانستان است. مردمی که آرزوی شان صلح و برادری و برابری و همدلی است. مردمی که سالها مورد بی مهری دیگران قرار گرفته و در تنگناهای فراوانی بوده اند.
روز 24 حوت روز تجدید پیمان مردم افغانستان با روحیه مبارزه و پیکار با بی عدالتی و نابرابری و تبعیض است. روز همدلی و همدیگر پذیری.
24 حوت روز همگرایی و اخوت اقوام با هم برادر و برابر است. روز بازخوانی آنچه برای وحدت کرده ایم و آنچه برای وحدت باید بکنیم. روز برادری، برابری و حرکت به سوی آینده.
هر کسی در این مبارزه با ما بود، دوست ماست. هر کسی نبود و بعدها پیوست نیز همراه ما هستند. اما هرکسی که بعدها پیوست و حالا ادعای رهبری جریان را دارند یا اصلا نبودند، در ستیز با ما هستند و الی رسوا شدن شان آرام نمی‌گیرم. هشدار به رهبران خیالی!
این روز گرامی باد.