شیخ در مبسوط و خلاف، کفو بودن را در نکاح معتبر میداند و می گوید که کفایت به دو چیز است ایمان و قدرت بر نفقه دادن و بتواند خرجی همسر را بدهد و ابن جنید (ره) موردی را اضافه می کند. ، و آن این است که کسانی که صدقه بر آنها حرام است باید با کسی ازدواج کند که صدقه بر او هم حرام است، چون اگر فرزند به کسی که صدقه بر او حلال است منسوب شود که ممکن است به خاطر سیادت حرام باشد بر او و به این روایت احتجاج می کند خارجی آمد نزد امام صادق و گفت من با هاشمی قصد ازدواج دارم اما قبول نکرد و گفت از شما شنیده که قبول نکند؟ حضرت فرمود: بله من گفتم.
خارجی علت را پرسید؟
حضرت فرمود: تو شایسته کرم و کفایت قوم خود هستی ولی خداوند ما را از صدقه حفظ کرده که چرک پول مردم است پس کراهت داریم در آنچه خداوند ما را از آن حفظ کرده کسی که چنین نیست در آن داخل شود, خارجی بلند شد و گفت به خدا قسم تا به حال چنین رد نشده بودم.
منبع: المختلف 576
پ. ن : 1 در این روایت امر امام صادق (ع) صریحا امده است که دستور نهی داده اند
2. ابن جنید از فقها و متکلمین بزرگ شیعه در قرن چهارم هجری و از اساتید شیخ مفید (ره) هست, ایشان مبنای اقوال فقهی امامان را نه بر پایه نقل که بر اساس رأی می‌پنداشته است. عمل بر پایه قیاس، فتوای به احوط در موارد تعارض ادله، و فتوا بر اساس ادله ظنی از مشخصات گرایش فقهی ایشان است.