ابن بابویه (شیخ صدوق) رحمة الله علیه گوید: اعتقاد ما در شأن سادات علوی آنست که ایشان از آل رسول الله هستند و آنکه دوستی ایشان واجب است جهت آنکه مزد پیغمبری، پیغمبر است و حق تعالی فرموده: بگو یا محمد که از شما هیچ مزدی به عوض پیغمبری شما نمی طلبم الا محبت در باره خویشاوندانم.
صدقه بر علویان حرام است زیرا که آن از چرکین های مال است که در دست مردمان است و صدقه دادن سبب پاکیزه شدن ایشان است، لكن حلال است برای کنیزان و غلامان علویان، و حلال است صدقه خود این سلسله علیه بعضی بر بعضی، و اما زكاة امروز حلال است بر ایشان به عوض خمس، چون از آن ممنوع گردیده اند.
و اعتقاد ما در باره بد کار از این طایفه آن است که عقاب او دو برابر است و در شأن نیکوکار ایشان آنست که ثوابش در مقابل است و ایشان کفو هم هستند، جهت قول پیامبر وقتی که دختران و پسران علی بن ابی طالب به و جعفر بن ابی طالب شد برادرش را ملاحظه نموده فرمودند: دختران ما برای پسران مایند و پسران ما برای دختران مایند.
اعتقادات الإماميه (للصدوق ) 111