در مناطق شیعه‌نشین افغانستان وقتی انفجار و انتحار می‌شود، دوستان هزاره ما هشتک می‌زنند که ” نسل‌کشی هزاره‌ها را متوقف کنید”.
در حالی که از اقوام شیعی؛ سادات، بیات، قزلباش، تاجیک و خلیلی و بلوچ و فارسیوان هم در جمع جانباختگان و زخمیان هست در این صورت با در نظر داشت اصول مشترکات مذهبی، فرهنگی ، اجتماعی ، باید هشتگ ها حداقل اگر خالص به نام شیعه ترسیم نمی‌شود لازم است تا به عنوان نسل کشی هزاره ها و شیعیان را متوقف کنید باشد.
وقتی این عمل شوم را مورد نقد قرار بدهید،
به تفرقه‌افکنی متهم می‌شوید. چون بعضی‌ها منافع شخصی خود را در خطر می‌بینند، از آنجایی که یک عده از هموطنان هزاره ما در سال های اخیر هیچ ارتباطی با دین و مذهب ندارن از دین ، مذهب بیزاری جسته و شیعیان خالص قوم هزاره را به کفر ، بی دینی ترغیب می‌نمایند.
اگر کسی سخنی از حق ابراز بدارند می‌گویند که دشمن هزاره و وحدت هستید. همه هزاره هستیم این را همه میدانید چنین نیست. ولی برای قوت وحدت ، برادری ، برابري ما سالیان متوالی عده ای از سادات با شما هماهنگ بودند گفتید همه هزاره هستیم سادات فریب خورده هم با آواز بلند فریاد زدند همه هزاره هستیم اما کنون دین خدا و آئین محمد رسول الله صلی الله علیه و آله را گروگان عده ای اوباشان بی معرفت می‌نگریم فرض است بر سادات ، قزلباش و بیات و بلوچ ، تاجیک و اقوام شریف دیگری که مربوط مذهب جعفری می‌باشند. نگذارند به همین سادگی کثرت هویتی در جامعه شیعه افغانستان را انکار نمایند. بزرگان سادات هم جرات نمی‌کنند در مقابل این غوغا و هیاهو بایستد و مطرح کنند.
به راستی اگر جبر و تحمیل ، یکدست‌سازی هویت خوب است، پس چرا همه تسلیم گروه‌های افراطی نشویم و بر این وضعیت نقطه پایان نگذاریم و اگر جبر و تحمیل و یکدست‌سازی هویت بد است، چرا دوستان زجر دیده و رنج کشیده هزاره ما فقط حق تعیین سرنوشت را برای خود قائل اند و اقوام کوچک‌تر شیعه مذهب افغانستان را صاحب حق انتخاب در بحث هویت اجتماعی و تاریخی نمی دانند؟
آیا برای رسیدن به یک تغییر بنیادین، نباید تغییر را از خود شروع کنیم؟
جناب حسینی و جناب احمدی تصویر شهدای سادات را هزاره ها از جمع شهدا خود حذف کردند و نام شان را هم نمیگیرد ،شهید سید نسیم، شهید سید علیرضا، شهیده شکوفه سادات، شهیده بلقیس یعقوبی، اینها در روز های اول در تصویر هشتگ هزاره ها حضور داشتند و بعداً که متوجه شدن اینها را حذف کردند مثل جنبش روشنایی و سایر شهدایی سادات که در ۳۰ سال گذشته هیچ نامی و یادی از اینها نشده.از نظر شما خوب است یا منافع شخصی مد نظر است…