فرزندان حضرت آیت الله العظمی سید فقیه مجتهد زاهد حضرت سید شاه قباد ولی رحمت الله علیه
سید فقیه مجتهد زاهد حضرت سید شاه قباد ولی رحمت الله علیه، دو زن داشته که از یکی پسری بنام شاه محبت خان بوجود آمده و از دیگری یک دختر که نام او ثبت نشده است. احتمالا مادر دختر زن زیبایی بوده که از فرط زیبایی او را پری می خواندند، آن چنان که بر اساس گفتار و سخن هایی که سینه به سینه از بزرگان سنگلاخ منتقل شده است, حاصل ازدواج حضرت سید شاه قباد ولی رحمت الله علیه با پری در غار پرانداز درهی هلمند است. سرنوشت دختر حضرت سید شاه قباد ولی رحمت الله علیه معلوم نیست، شاید این دختر در کودکی فوت کرده باشد و قبر کوچکی که در کنار قبر حضرت سیدشاه قباد رحمت الله علیه وجود دارد متعلق به آن دختر باشد. مردم سنگلاخ به یاد دختر سید شاه قباد و شادی روح او سالانه دو بار نذر لب آب میدهند. این رسم در میان سادات سمت شمال هم وجود دارد که توسط سادات سنگلاخی الاصل رواج یافته و عمومی شده است. حتی شعر سیدمحمدعلم جد نویسنده، در مورد ملک ظفرخان جلریزی را نیز برخی در مزارشریف زمزمه میکردند بدون این که بدانند این شعر از چه کسی می باشد.
شاه محبت خان، تنها فرزند پسر سیدشاه قباد، در زمان خود حاکم شرع (قاضی) میدان که در آن زمان بخشی از کابل محسوب میشد بود. مرحوم حاجی محمدعلیشاه حسینی نسب سنگلاخی، که از علمای برجستهی زمان خود بود، در کتاب کشف الانساب، نوشته است که شاه محبت خان به ناحق کشته شده، اما چیزی در باره علت و چگونگی شهادت آن سید بزرگوار ننگاشته است.
شاه محبتخان، هشت پسر بنامهای شاه نوازخان، شاه فیروزخان، شاه جعفرخان، شاه شجاع خان، شاه بهادرخان، شاه وارث خان، شاه دلیل خان و شاه فیض الله خان داشت. شاه فیض الله خان بلا عقب بود و اولادهی شاه وارث خان و شاه دلیل خان در سنگلاخ ماندگار نشدند. بنابراین، در سنگلاخ از شاه محبت خان پنج پسر باقی ماند که اکثریت سادات سنگلاخ از نسل آنها هستند.
1-شاه نوازخان
به نوشته حاجی محمدعلیشاه، شاه نوازخان مردی عالم، فقیه و حاکم شرع بود که مورد مشورت پادشاهان زمان قرار می گرفت. این شخصیت عالی مقام را افغان(پشتون)های غلجایی، بیگناه از روی حسد و تعصب به شهادت رساندند و سر آن بزرگوار را بریده با خود بردند، اما به گفتهی مردم، آن سر به ارادهی خداوند از اسارت کوچیها نجات یافته و به تن آن شهید در قبرش که در باغ آهنگران قرار دارد وصل شده است. والله اعلم.
2-شاه فیروزخان
شاه فیروزخان، مردیشجاع، مبارز و عالم و صاحب کرامت بود که در مسجد سفید خروتی سفلی پیشنماز و مروج احکام دینی بود. شاه فیروزخان بعد از شهادت مظلومانه برادرش شاه نوازخان به خونخواهی او قیام کرد و یک تنه با هفتاد قبیله غلجایی در منطقه رمه تاله یورد در حصه اول بهسود که به میدان شاه مشهور شده است مدتها چنان جنگید که در جریان آن جنگها سرهایی زیادی از غلجایی ها از تن جدا شد. سردار خوشحال خان غلجایی مجبور شد بین اقوام خود و سید شاه فیروزخان میانجیگری نماید و به رسم افغانی یک دختر غلجایی را به نکاح آن سید درآورد. احتمالا سید شمشیر و سیدشاهی از زن غلجایی شاه فیروز خان متولد شده اند. علاوه برآن افغانهای کوچی تعهد دادند که حق ندارند از حدی که فیروزخان در آهنگران تعیین کرده بود بالاتر در دره سنگلاخ رفته و از کوههای آن استفاده کنند و اگر خواستند از کوه های سنگلاخ استفاده کنند باید باج بدهند. باج کوه از آن زمان تاکنون رواج داشته و توسط کوچی ها پرداخته می شود و اگر کوچی ها باج ندهند حق ندارند از کوه های سنگلاخ از آهنگران تا آخر دره ذاکر استفاده نمایند. سرپیچی کوچیها از این قرار داد تاریخی که بدیهی شده و نیازی به سند کتبی ندارد تخلف و تجاوز محسوب می شود که سنگلاخی ها باید پیگیر آن باشند.
سیدشاه فیروز خان دارای هشت پسر بود که هرکدام از این فرزندان ابدال روزگار و منشا خدمت و تبلیغ برای دیگران واقع شدندو اسامی این بزرگواران به این شرح است:سیدمیر، سیدشمشیر، سیدعشرت، سیدشاهی، میرزاخان، شاه زین خان، شاه احمدخان و شاه نورخان. سه تن از فرزندان شاه فیروزخان بلاعقب بودند و نسل بقیه تاکنون ادامه دارد.
3-شاه جعفرخان
سیدشاه جعفرخان مردی عابد و صاحب کرم بود که اولاده این سید جلیل القدر در سنگلاخ زندگی میکنند.